omurga

"ben ve diğeri"
"göve---omurga"

gövde ve omurga, olağan bir kendiliğindenlikle kendi disiplini içinde bir kendine bakışın tekrarıdır...süreklilikle birleşen, basit ve net bir anlatımdır bu...

omurga nın kendini tekrar eden kesintisiz organik yapısından öğrendiklerim, onun varlığının ve varlığımın içindeki kendi gövdeme acı vermesine sebep oluşudur...

"omurga acı çeker..."

çektiğim acıyı, kendime çektirme karşıtlığını koyuyorum ortaya...bu, kendi içimde açtığım bir mesafedir... bu mesafeye yanıtı kendim veriyorum...

bu yapının içinde birden beliriveren medikal bir malzeme, varlığımın içinde sürdürdüğüm bir "kurban" durumuna düşürmektedir kendimi... bu andan itibaren ben bir "kurban"ım artık...bu, aynı zamanda kendi varlığımın içinde sürdürdüğüm bir "kurban etme" arzumu sınamaktır...

...."omurga acı çeker".....


medikal malzemenin girişiyle, kendimi tedavi etmek ve mesafeyi açmak isteğim, kendi doğamı sınamak ve bunu açığa çıkarmak isteğimdir...

bunun yollarını kendimi ve "omurga"yı tekrar ederek ararım...

bunu tanımlamak, kendimi kurban yerine koymak ve çözümü aramak, kendimi "tüm hücrelerimle" tekrar etmektir... buradaki çözümsüzlüğün tiksinti ve bulantısı kendi özgün irademle açığa çıkmalıdır...

OMURGA:

bu projenin ana düşüncesi. omurganın değişmez geometrik sınırlarla aniden kesintiye uğramadığı, kendini (ve/veya/birbirini) tekrar eden ama işlevsel parçaların fonksiyonu ardına itilmediği organik bir dünyanın gözlemlenmesiyle doğdu...

tasarımımda "kendimi tekrar etme "sürecinin mantığı içinde gelişen basit bir fikir, organik yapılar içindeki zor ikonik dillerin akışını yitirmeksizin, çözümler, yapılar önermemi sağlıyor...

burada tekrarlanan aşamalılık buna iyi bir örnek ve/veya güçlü bir kurguyu da beraberinde getiriyor...

omurgayla, bütün bir bedenin arasında eksik olan bağlantıyı kurmak gerekiyor...

ama kuramıyoruz...kuramıyorum...çünkü "o" , oraya gitmek zorunda değil...ve gerçek yaşamda da, oraya gitmek zorunda değiliz...

üç tip yansıma:
gerekli, gereksiz ve kaçınılmaz...
(king crimson)

burada, yaptığım diğer tasarımlar dışında, teknik açıdan gelişmiş ve geleceğe dönük bir referans bölgesi olarak düşünülmüş bir yapıdan ve formlardan kesinlikle bahsedemiyorz...

"ki o, kendisini buraya böyle getirdi..."
"dolaylılıkla anlatmadı..."çünkü "o", kendisi","o" nu getirdi...
"getirmedi"...
"vardı"..."gelmedi"...

eylem yokedilmiş, gözde veya anlamında varolduğu dilde reddedilmişti...

eylemsizlik, "eylem" in karşıtı değildir... gözde veya dilde karşıtlık olmadığı gibi, varolduğunda, oluştuğunda da öyle değildir...

"belki varlığını, varlığını reddederek kazanmış veya oluşmuştu"...

"omurga" oluş olmuştu... omurga oluşi omurganın kendisi, omurga oluş değildi...

çünkü "o", burada benim söylemimde varoldu...

ve istenmeyen özelliklerin ortadan kaldırılması hiç de zor değildi aslında...

tanışıklığının, tanışıklıklarının anlatılmasıyla bulunan yöntemdi o kadar...



"nese için özgün nedenler bulmak..."

tasarımın ortaya konması (genetik anlamda) kesin ya da kültürel ya da biçimsel işaretler olmaksızın izleyicinin /ya da müşterinin) girdisinden bağımsız büyüyor ve tasarımcının yetkinliğinden içsel bağlantılarında yeraldığı bir dünyaya ulaşıyor...

şu kesin ki, işin ucunda herzaman bir "sipariş veren" oluyor...

"studio sowden": "bence insanlar özen gösterilmiş şeyleri görünce onlara daha çok saygı duyuyor..."

ama asla "o" nun "ben" olması değil...

ikili bir kapma değil...
oluş olmak...
oluşmak değil...
bir......cd player olmak mesela....

3 tip yansıma :

gerekli,
gereksiz
ve kaçınılmaz...