İlk defa izlediğimde büyük bir kaybın olduğu tarihti , çünkü o vakit ne zaman adı duyulsa zaten gözlerimi yaşartıyordu .
Ben onunla her pazarımı ertesi gün okul stresi olmadan sakin geçirebiliyordum , onun sayesinde ıspanak yediğimde boyumun "kocaman" olacağını düşünüyordum , ben hayatımda bir ve tek sefer gittiğim "Fame City" yolunda onu Mercedes `inin içinde tv dairesine giderken görebilmiştim ve bana araba camından da olsa yanında giden biz (komik turanj renkli 131) iki kardeşe gülümseyerek el sallamışlığı ile unutulmazlarım arasına granit blok gibi oturmuştur.
Şu aşağıdaki video görüntüsünü izleyipte içinde en ufak bir ısınma hissetmeyen kişinin seksenli yıllarda Antartika`da yaşadığını düşünürüm...
http://www.youtube.com/watch?v=tNQIbsdKkcc&mode=related&search=
gerçekten adam gibi adam, sanatçı gibi sanatçıydı. Eksikliğini fazlasıyla hissediyorum, malesef nankör insanoğlu bu değerin kıymetinide yitince anladı. Çoğu sanatçı diye geçinenlerinden rüyasında dahi göremiyeceği başarılara imza atmış bir sanatçıdır Barış Manço. Nur içinde yatsın. Seninde ellerine sağlık kutur tüylerimin hepsi diken diken oldu, bir titreme geldi izlerken. repinide verdim helal-i hoş olsun...
YanıtlaSilkonudan bağımsız olarak, resim olarak seçilen nick the chopper albümü de bambaşkadır babanın, arşivimizde mevcuttur, belirtmek istedim..
YanıtlaSilBen bu adamı hiç sevemedim yahu. Ne çocukluğumda, ne teenage dönemimde, ne de sonrasında..Tek kıskandığım kısmı deli gibi sahip olduğu Mustang'leri, Stingray'leri ve bütün yerküre üzerinde adım atmadığı yer kalmamış olması. Bir de Dönence'nin girişinde gaz ötesi Bass girişini beğenirim. Aynı tarihte müziğe başladığı arkadaşları Coverdale oldu, Page oldu şu oldu bu oldu...A de bakiyim AA! dan öteye gidememiştir benim gözümde :)
YanıtlaSilBuyrun girişin, bekliyorum :)))
seni Allah'a havale ediyorum blackened. rep mep de yok...
YanıtlaSil