Roger Waters Konseri

Birçok insanın hayran olduğu Pink Floyd adında bir grup vardır, hiçbir zaman sevemedim, ısınamadım. Lakin büyüklüğünü kabul ederim, adamlar iyi müzisyendir. Bir saykedelik rak düşkünlüğüdür yürür gider bu herifler yüzünden, uzak duramazsınız, kayıtsız kalamazsınız.

Neyse, elime beleş bir konser bileti geçti, atladım gittim Roger Waters konserine....
Şahane bir Haziran gecesi, Boğaziçi harika, hafif bir meltem var, insanı boğan sıcağı alıp götürüyor. Lafı uzatmayalım, başladı konser. Tabii ben muazzam bir müzik ziyafeti bekliyorum, coşku bekliyorum... Ama ne yalan söyleyeyim, aradığımı bulamadım arkadaş. Mıy mıy mıy geçti saatler. Ha şimdi coşacak, ha şimdi patlayacak derken konser bitmiş. O manzaraya karşı iki dilim beyaz peynir ile bir ufak rakı devirsem daha iyi olurdu.

Niçin coşamadık peki? Çünkü bu Roger Waters çağın gerisinde bir adam. Zaten beyaz saçları, fasulye sırığı yapısı ve tatar yüzüyle aynı rahmetli dedeme benziyor, en baştan insanı ortama yabancılaştırıyor. Yıllardır bas gitar çalan adamsın, orada tıngır mıngır mütevaziliğin ne anlamı var? Konser bu, elbette şovunu yapacaksın, insanlar bunu bekler senden. O gitarlara biraz distörşın filan verin ne bileyim, hiç şov göremedim ben. Lordi grubu bile daha profesyoneldir benim nezdimde. Tarihe geçtim, efsane oldum diye bu kadar aymazlık yapmak doğru değil. İnsanların büyük beklentisi vardı, yazık oldu. Pink Floyd grubu ile daha iyi müzik yapıyorlardı bence. David Gilmour 'dan ayrılması çok kötü olmuş Waters'ın. Zira Gilmour gaydir maydir ama iyi gitaristtir, içindeki coşkuyu müziğe yansıtabilen bir kimsedir. Ben bu konserden sonra anladım ki Pink Floyd demek Gilmour demekmiş. Roger Waters ne doğru düzgün bas çalabiliyor, ne beste yapabiliyor, ne grubuna hakim olabiliyor... Zaten sesi de bet bir ses. Bence gitsin Pretty Woman 2'de oynasın, daha başarılı olur.

Tamamen hayalkırıklığıydı bu konser. Üzgünüm.